We zijn nu een paar dagen thuis. Een hele overgang (niet alleen wat het weer betreft). Een intensieve periode ligt achter ons, maar ook de tijd die komt zal intensief zijn. We zullen moeten wennen aan de nieuwe situatie. Mbuso heeft een paar moeilijke dagen, hij is erg moe en eet weinig. Ook Tumelo is erg moe en moet zijn draai nog vinden. Hij is al wel weer naar school geweest, hij zag er erg tegenop, maar vond het uiteindelijk heel leuk. We zullen het voorlopig dus nog rustig aan doen.
Onze reis naar Mbuso zit er nu op. Dat betekent ook het einde van de berichten op het blog. We hebben er erg van genoten en ook veel reacties op gekregen. Het was heel mooi om op deze manier met elkaar verbonden te zijn. Iedereen heel hartelijk bedankt voor het meeleven! De postbode staat iedere dag met een hand vol post bij de brievenbus. We waarderen dat enorm!
Iedereen goede feestdagen gewenst en alle goeds voor 2012!
zondag 25 december 2011
woensdag 21 december 2011
weer thuis!
ga maar vertrekken, ik help wel ...
Na een lange, lange, lange (en vermoeiende) reis zijn wij vanmorgen weer op Schiphol aangekomen. Daar werden we door familie en vrienden hartelijk verwelkomd.
Een geweldig ontvangst die ons de vermoeiende nacht snel deed vergeten. Voordat we hen konden begroeten moesten we eerst op zoek naar een koffer die niet van de band kwam. Deze bleek in Londen achtergebleven te zijn. Vervelend: je wilt familie en vrienden graag zien en moet eerst dat nog regelen. Erg lastig ook, want daar zitten veel kleren van ons in. Gelukkig hoorden we net dat die nu ook in het land is en morgen thuisbezorgd wordt.
Na met elkaar een broodje te hebben gegeten, vertrokken we richting huis. Tegen half vier waren we thuis. Het is fijn om weer thuis te zijn, maar ook wel weer wennen. Zeker ook aan het weer. (Marijke dacht dat het vroor, maar het bleek 'nog' 7 graden te zijn.)
Het is prachtig om te zien hoe Mbuso hier thuis rondstapt. Het voelt het al heel vertrouwd.
Verder werden we nog erg verrast in en rond het huis: het huis was versierd, erg hing een vliegtuig, en vrienden hadden het kamertje van Mbuso in orde gemaakt. Het ziet er prachtig uit! Heel erg bedankt.
dinsdag 20 december 2011
vertrek
Puffend van de warmte (het kwik gaat over de 30 graden) schrijven we nog een laatste bericht uit Zuid-Afrika. Straks trekken we onze lange broeken en truien en vesten aan. Nog even niet aan denken...
Aan de ene kant zien we ernaar uit om te vertrekken en weer naar huis te gaan, maar aan de andere kant vinden we het ook jammer: hier hebben we prachtige herinneringen liggen, en is dit het land van de jongens.
Aan de ene kant zien we ernaar uit om te vertrekken en weer naar huis te gaan, maar aan de andere kant vinden we het ook jammer: hier hebben we prachtige herinneringen liggen, en is dit het land van de jongens.
Vanmorgen bezoek gehad van Marco en Anneke: heel bijzonder om hen hier te ontmoeten.
Tussen de middag nog een keer lekker gegeten bij Harrie's Pancakes.
Dan wordt het nu tijd om de koffers te gaan pakken. De jongens liggen nu op bed en slapen vast wat. Straks nog even naar het park, dan de laatste spullen verzamelen. Om 18.00 uur worden we opgehaald, en om 21.35 uur (ZA-tijd) gaan we de lucht in.
tot morgen!!
maandag 19 december 2011
kindertehuizen
Vandaag zijn we op bezoek geweest bij het kindertehuis waar Mbuso geweest is. Heel bijzonder om daar te zijn en de plek te zien waar hij was. Zo liefdevol en warm als er voor de baby's en kleine kinderen gezorgd wordt - het maakte veel indruk op ons! De verzorgsters vonden het heel mooi om hem nog weer even te zien en herkenden hem meteen.
Daarna langs het ziekenhuis gereden waar Tumelo en Mbuso allebei geboren zijn. We konden er niet in, maar kregen wel een goed beeld van de omgeving waar hun leven begonnen is.
Tot slot zijn we naar het kinderhuis gereden waar Tumelo geweest is. We hadden te horen gekregen dat ze juist vorige maand verhuisd waren en dat er nu een kantoor gevestigd was. Toen we er kwamen bleek het kantoor er nog niet te zijn. Integendeel: de verhuizing was nog niet helemaal achter de rug. Juist op dat moment waren er 2 dames, die ons ook binnen lieten kijken! Hoewel het al voor een groot deel ontruimd was, was het wel heel duidelijk herkenbaar: de keuken, de slaapzaal, de ruimte waar de kinderen speelden - we herkenden het van 6 jaar geleden. Heel bijzonder!
We willen er verder niet te veel van laten zien en over vertellen, omdat het om heel persoonlijke dingen van Tumelo en Mbuso gaat. Ook voor hen was het een spannende dag.
Met deze laatste bezoeken is de procedure definitief afgerond. We zien ernaar uit om morgen weer terug te vliegen. Het is een prachtige tijd geweest, die is omgevlogen (we kunnen het ons niet voorstellen dat het 3 weken is). Tegelijk voelt het alsof Mbuso al heel lang bij ons is.
Daarna langs het ziekenhuis gereden waar Tumelo en Mbuso allebei geboren zijn. We konden er niet in, maar kregen wel een goed beeld van de omgeving waar hun leven begonnen is.
Tot slot zijn we naar het kinderhuis gereden waar Tumelo geweest is. We hadden te horen gekregen dat ze juist vorige maand verhuisd waren en dat er nu een kantoor gevestigd was. Toen we er kwamen bleek het kantoor er nog niet te zijn. Integendeel: de verhuizing was nog niet helemaal achter de rug. Juist op dat moment waren er 2 dames, die ons ook binnen lieten kijken! Hoewel het al voor een groot deel ontruimd was, was het wel heel duidelijk herkenbaar: de keuken, de slaapzaal, de ruimte waar de kinderen speelden - we herkenden het van 6 jaar geleden. Heel bijzonder!
We willen er verder niet te veel van laten zien en over vertellen, omdat het om heel persoonlijke dingen van Tumelo en Mbuso gaat. Ook voor hen was het een spannende dag.
Met deze laatste bezoeken is de procedure definitief afgerond. We zien ernaar uit om morgen weer terug te vliegen. Het is een prachtige tijd geweest, die is omgevlogen (we kunnen het ons niet voorstellen dat het 3 weken is). Tegelijk voelt het alsof Mbuso al heel lang bij ons is.
zondag 18 december 2011
zondag
Het wordt wat eentonig misschien, maar vandaag opnieuw een warme en zonnige dag. Het is hier nu half 8 en nog 30 graden! Dat was dus rustig aan en veel in het zwembad. (Bij kou en natte sneeuw kunnen wij ons niets voorstellen.)
Vanochtend opnieuw naar de kerk geweest: heel Afrikaans, veel zang (uitbundig, mét gebaren), mensen lopen in en uit. Tegelijk was het niet rommelig of oneerbiedig. Er was veel toewijding en aanbidding. Een bijzondere ervaring om mee te maken.
Na de kerk hebben we taart gegeten, om te vieren dat we al bijna weer terug gaan. Ze hebben hier prachtige taarten, en we hadden nog geen gelegenheid gehad om die te proeven. Nu dan wel: zeker de moeite waard!
Over deze dag valt verder niet zoveel te vertellen. Daarom iets over onze indruk van Zuid-Afrika, qua maatschappij. Wij verblijven hier (i.v.m. de veiligheid) in een welvarend deel van Pretoria: het is de ambassadewijk, waar ook veel advocatenkantoren gevestigd zijn. Tumelo's beeld van Zuid-Afrika was heel anders, en daarom viel het hem ook wel 'tegen': hij had zich heel iets anders voorgesteld. Als het over Afrika gaat, gaat het bijna altijd over armoede. Nu is er hier zeker ook armoede (heel veel zelfs) maar daar zijn wij nauwelijks mee in contact geweest. Zuid-Afrika is een land met twee gezichten: prachtige natuur (waar wij heel wat van gezien hebben), rijke en superrijke mensen, maar ook bittere armoede en corruptie. De kloof tussen rijk en arm en blank en bruin is nog lang niet voorbij en volgens sommigen neemt dat alleen maar toe. Op zich heeft Zuid-Afrika veel trekken van een westers land (de gezondheidszorg is heel goed - als je het kunt betalen), maar veel hangt af van degenen die de touwtjes in handen hebben: zijn zij bezig met zelfverrijking en vriendjespolitiek of hebben zij het welzijn van het volk op het oog?
Stef Bos heeft een prachtig liedje over dit prachtige land - een land met veel potentie, maar ook met donkere kanten.
Tydbom
Ek ry in my kar
Deur die vlakte in die kaap
Die son skyn oor die see
Bij Gordonsbaai
En ek sien waar ek kyk
Die gesigte van die land
En ek sien langs die pad
Hoe die veldbrand
Die struggle is verby
Die nuwe tyd is lankal daar
Maar die rykes word ryker
En die armes kry swaar
En ek sien op die teerpad
Naar muizenbergstrand
Die shaks van Khailitisha
En die plakkerskamp
En ek hoor die tijdbom tik
Tik tik tik
Die tijdbom tik
Die rook hang boe langa
Die vliegtuie styg op
En n swart man by die robot
Wil my ‘n sonbril verkoop
Wat gaan aan in sy kop
En wat dink hy oor my
Daar was so baie beloftes
Maar wat het hy gekry
En ek sou hom wil vra
Wie hy is hoe hy leef
Maar die robot raak groen
En my kar moet beweeg
En die Kaap lyk so mooi
In die somerse son
En die wind is so stil
dit voel asof daar
‘n storm gaan kom
En ek luister na musiek
Tap my vingers op die stuurwiel Tik,tik,tik
Die tydbom tik
Die tydbom tik
Die kleure van die reenboog
Weggespoel deur die geweld
Die diktatuur van toe
Is nou die diktatuur van geld
Die ideale word verkoop
Die kapitaal is aan die mag
En Steve Biko is moeg en
Draai homself om Is sy graf
Want wat hy sien
Maak hom sick
Want die tydbom tik
Die tydbom tik
Jy kan n fok voel vir die toestand
In hierdie land
Jy kan ook n brug bou
Naar die ander kant
Jy kan na die tv kyk
Tot die oggendlig
Jy kan jou oë sluit
Met n sepie of n flik
Maar die tijdbom tik
Tik tik tik
Die tijdbom tik
(Van het album Kloofstraat)
Vanochtend opnieuw naar de kerk geweest: heel Afrikaans, veel zang (uitbundig, mét gebaren), mensen lopen in en uit. Tegelijk was het niet rommelig of oneerbiedig. Er was veel toewijding en aanbidding. Een bijzondere ervaring om mee te maken.
Na de kerk hebben we taart gegeten, om te vieren dat we al bijna weer terug gaan. Ze hebben hier prachtige taarten, en we hadden nog geen gelegenheid gehad om die te proeven. Nu dan wel: zeker de moeite waard!
Over deze dag valt verder niet zoveel te vertellen. Daarom iets over onze indruk van Zuid-Afrika, qua maatschappij. Wij verblijven hier (i.v.m. de veiligheid) in een welvarend deel van Pretoria: het is de ambassadewijk, waar ook veel advocatenkantoren gevestigd zijn. Tumelo's beeld van Zuid-Afrika was heel anders, en daarom viel het hem ook wel 'tegen': hij had zich heel iets anders voorgesteld. Als het over Afrika gaat, gaat het bijna altijd over armoede. Nu is er hier zeker ook armoede (heel veel zelfs) maar daar zijn wij nauwelijks mee in contact geweest. Zuid-Afrika is een land met twee gezichten: prachtige natuur (waar wij heel wat van gezien hebben), rijke en superrijke mensen, maar ook bittere armoede en corruptie. De kloof tussen rijk en arm en blank en bruin is nog lang niet voorbij en volgens sommigen neemt dat alleen maar toe. Op zich heeft Zuid-Afrika veel trekken van een westers land (de gezondheidszorg is heel goed - als je het kunt betalen), maar veel hangt af van degenen die de touwtjes in handen hebben: zijn zij bezig met zelfverrijking en vriendjespolitiek of hebben zij het welzijn van het volk op het oog?
Stef Bos heeft een prachtig liedje over dit prachtige land - een land met veel potentie, maar ook met donkere kanten.
Tydbom
Ek ry in my kar
Deur die vlakte in die kaap
Die son skyn oor die see
Bij Gordonsbaai
En ek sien waar ek kyk
Die gesigte van die land
En ek sien langs die pad
Hoe die veldbrand
Die struggle is verby
Die nuwe tyd is lankal daar
Maar die rykes word ryker
En die armes kry swaar
En ek sien op die teerpad
Naar muizenbergstrand
Die shaks van Khailitisha
En die plakkerskamp
En ek hoor die tijdbom tik
Tik tik tik
Die tijdbom tik
Die rook hang boe langa
Die vliegtuie styg op
En n swart man by die robot
Wil my ‘n sonbril verkoop
Wat gaan aan in sy kop
En wat dink hy oor my
Daar was so baie beloftes
Maar wat het hy gekry
En ek sou hom wil vra
Wie hy is hoe hy leef
Maar die robot raak groen
En my kar moet beweeg
En die Kaap lyk so mooi
In die somerse son
En die wind is so stil
dit voel asof daar
‘n storm gaan kom
En ek luister na musiek
Tap my vingers op die stuurwiel Tik,tik,tik
Die tydbom tik
Die tydbom tik
Die kleure van die reenboog
Weggespoel deur die geweld
Die diktatuur van toe
Is nou die diktatuur van geld
Die ideale word verkoop
Die kapitaal is aan die mag
En Steve Biko is moeg en
Draai homself om Is sy graf
Want wat hy sien
Maak hom sick
Want die tydbom tik
Die tydbom tik
Jy kan n fok voel vir die toestand
In hierdie land
Jy kan ook n brug bou
Naar die ander kant
Jy kan na die tv kyk
Tot die oggendlig
Jy kan jou oë sluit
Met n sepie of n flik
Maar die tijdbom tik
Tik tik tik
Die tijdbom tik
(Van het album Kloofstraat)
zaterdag 17 december 2011
aftellen
De laatste dagen in Zuid-Afrika. Het aftellen is begonnen. De jongens zijn nog moe van de safari en we doen het rustig aan vandaag. Terwijl Mbuso lag te slapen, zijn Roelof en Tumelo bij het stadion vlakbij geweest: Loftus Versfeld, één van de stadions waar vorig jaar tijdens het WK wedstrijden waren (o.a. Nederland-Denemarken, zo werd ons verteld). Het is tegelijk de thuisbasis van de Blou Bulle, een rugbyteam.
's Middags hebben we ons weer prima vermaakt in het zwembad.
de kunst afkijken
Verder wat bijzonderheden die je op straat zoal tegen kunt komen:
krantenverkoper
kapper (niet die waar Tumelo geweest is)
mensen acherin een 'bakkie'
(officieel verboden, maar het wordt gedoogd)
prachtige fruit- en groentestalletjes
neushoorn met kerstmuts op
boom als aanplakbiljet
mensen met paraplu (niet tegen de regen)
vrijdag 16 december 2011
I love you
Sinds Mbuso bij ons is, 'zingt' hij de hele tijd het volgende liedje van Barney (dat vandaag herkend werd door een Zweeds stel, met wie wij op safari waren):
I love you
You love me
We're a happy family
With a great big hug and
A kiss from me to you
Won't you say you love me too?
I love you
You love me
We're a happy family
With a great big hug and
A kiss from me to you
Won't you say you love me too?
safari
Net weer teruggekomen van safari. Twee dagen in Pilansberg geweest, indrukwekkend mooi! Nauwelijks in woorden te vangen. Zelfs foto's kunnen niet weergeven hoe het was (ook al hebben we best mooie foto's, vinden wijzelf...).
Het waren lange dagen (het is ruim 2 uur rijden, enkele reis). Gisteren om 9.00 uur vertrokken (Afrikaanse tijd - dus de driver kwam een half uur te laat), vanmiddag om 16.45 uur weer thuis. De driver haalde eruit wat erin zat: bij aankomst meteen een rit door het park, waarbij we al diverse dieren tegenkwamen: witte neushoorn, giraffe en nog veel meer. Daarna lunchen, inchecken en nog heerlijk even afkoelen in het zwembad. Aan het eind van de middag nog een drive gedaan, tot aan zonsondergang. Na het diner snel naar bed (21.00 uur). Om 6.00 uur de volgende drive, ontbijt, zwemmen en daarna terug richting Pretoria, opnieuw door het park. We hebben heel veel verschillende soorten dieren gezien, waaronder ook veel bijzondere vogels. Onze driver is bioloog en wist overal heel enthousiast over te vertellen. Ook voor de jongens was het geweldig (en vermoeiend): Tumelo zocht de omgeving af met een verrekijker (in de hoop een leeuw te ontdekken - helaas...) en Mbuso keek gebiologeerd naar buiten. Bij elkaar heel wat uren in de auto gezeten. Om 18.30 lagen de jongens op bed.
Zes jaar geleden zijn we hier ook geweest. Nu was het toch heel anders. Vooral ook vanwege onze gids en driver: hij had oog voor talloze details. Toen gingen we vooral de big 5 spotten, en hadden we veel geluk: ook de leeuwen hebben we toen gezien (nu niet). Nu hebben we veel meer details gezien. Erg mooi.
Het waren lange dagen (het is ruim 2 uur rijden, enkele reis). Gisteren om 9.00 uur vertrokken (Afrikaanse tijd - dus de driver kwam een half uur te laat), vanmiddag om 16.45 uur weer thuis. De driver haalde eruit wat erin zat: bij aankomst meteen een rit door het park, waarbij we al diverse dieren tegenkwamen: witte neushoorn, giraffe en nog veel meer. Daarna lunchen, inchecken en nog heerlijk even afkoelen in het zwembad. Aan het eind van de middag nog een drive gedaan, tot aan zonsondergang. Na het diner snel naar bed (21.00 uur). Om 6.00 uur de volgende drive, ontbijt, zwemmen en daarna terug richting Pretoria, opnieuw door het park. We hebben heel veel verschillende soorten dieren gezien, waaronder ook veel bijzondere vogels. Onze driver is bioloog en wist overal heel enthousiast over te vertellen. Ook voor de jongens was het geweldig (en vermoeiend): Tumelo zocht de omgeving af met een verrekijker (in de hoop een leeuw te ontdekken - helaas...) en Mbuso keek gebiologeerd naar buiten. Bij elkaar heel wat uren in de auto gezeten. Om 18.30 lagen de jongens op bed.
Zes jaar geleden zijn we hier ook geweest. Nu was het toch heel anders. Vooral ook vanwege onze gids en driver: hij had oog voor talloze details. Toen gingen we vooral de big 5 spotten, en hadden we veel geluk: ook de leeuwen hebben we toen gezien (nu niet). Nu hebben we veel meer details gezien. Erg mooi.
woensdag 14 december 2011
ambassade en meer
Vanmorgen bij de Nederlandse ambassade geweest. Dat ging heel snel (sneller dan 6 jaar geleden). Dat kwam ook omdat de medewerker van Abba Adoptions alle formulieren al kant en klaar had; we hoefden alleen nog maar te tekenen. We konden zelfs op het paspoort van Mbuso wachten! Dat had de medewerker van Abba nog niet eerder meegemaakt. Na ruim een half uur stonden we weer buiten, met onze 2e Nederlandse zoon.
Daarna hebben we het eindgesprek gehad met de social worker van Abba Adoptions, waarbij we extra informatie over de matching ontvingen. Je krijgt daarbij uitleg over hun werkwijze. Uitgangspunt is dat ieder mens een schepsel van God en is daarom van waarde is - hoe hij of zij verder ook is. En dat gezocht wordt naar Gods bedoeling met het leven van elk kind waarvoor zij bemiddelen. Zo gaan ze op zoek naar ouders voor het kind (en niet andersom). Het kind is de kwetsbaarste schakel. Daarnaast krijg je nog extra achtergrondinformatie en documenten . Dit zullen we t.z.t. met Mbuso delen - het gaat per slot van rekening om hem. Hier zullen we verder dus niet te veel over vertellen. Ook ontvingen we een Zuid-Afrikaanse bijbel.
Toch wel heel bijzonder om te horen hoe het zover gekomen is dat Mbuso onze zoon is geworden.
Verder hebben we niet veel bijzonders gedaan. Een mooie gelegenheid om nog wat indrukken weer te geven hoe het hier met ons gaat.
We merken dat het best een intensieve tijd is. Sowieso vanwege alle indrukken die je op doet. Maar ook vanwege de aanpassingen aan de nieuwe gezinssamenstelling. Voor Tumelo: hij moet wennen aan het feit dat hij niet meer de enige is, dat hij moet leren delen (dat valt niet altijd mee). Maar ook om terug te zijn in zijn geboorteland en de verwachtingen die hij daarbij had, en in hoeverre die ook kloppen met de werkelijkheid hier. Hij is erg moe van alle indrukken. Wat opvalt is dat Tumelo door en door Nederlands is (hij leeft deze weken nog volop in Sinterklaasstemming, zingt Sinterklaasliedjes en kijkt de herhaling van het Sinterklaasjournaal).
Voor Mbuso is het natuurlijk ook wennen: hij komt in een totaal nieuwe situatie terecht. Dat vraagt veel van hem. Overigens vinden wij dat hij het heel goed doet. Hij maakt makkelijk contact met andere mensen (hij groet iedereen en roept te pas en te onpas 'hello'), maar rent daarna meteen naar ons terug.
En voor onszelf: dat wij onze aandacht voor onze beide jongens goed verdelen. En we vallen opeens in het leven van een 2,5 jarig kind. Dat gebeurt van het ene op het andere moment; je bent er niet in gegroeid. Je moet hem ook nog leren kennen, in hoe hij op dingen reageert. Een klein voorbeeld: de eerste dagen kwam hij telkens naar ons toe met zijn wijsvinger opgeheven. Wij dachten dat hij er pijn aan had, en gaven er iedere keer kusje op; maar later ontdekten we dat het dan de bedoeling is dat jij met jouw wijsvinger dan de zijne aanraakt: bij wijze van groet.
Mbuso is dan al wel 2,5 jaar, maar loopt in zijn ontwikkeling achter, omdat hij te vroeg geboren is. Zo spreekt hij nog maar enkele (engelse) woorden en brabbelt hij veel. We zijn heel benieuwd hoe hij zich in de toekomst verder gaat ontwikkelen. Best spannend. Maar we zijn heel gelukkig met hem, hoe hij ook is!
Overigens was de overgang naar 2 kinderen lang niet zo groot als die van 0 naar 1. Mbuso hoorde er vanaf het allereerste begin meteen bij. Zo voelde het ook, onderdeel van ons gezin.
Als laatste nog een paar bijzonderheden: Tumelo is hier (na veel wikken en wegen) naar de kapper geweest. Er kwam een enorme bos haar af! Hij loopt er nu weer prachtig bij. Het knippen werd gedaan voor 20 rand (E 1,95) - en hij kreeg er nog een blikje Coca Cola bij!
Verder zal er morgen waarschijnlijk geen verslag komen: we vertrekken voor 2 dagen naar Pilansberg (een nationaal park), waar we op safari gaan. Het is erg onzeker of daar internet is. Hopelijk spotten we daar nog meer Afrikaans wild (jullie zien de foto's wel). Vrijdag aan het eind van de middag komen we weer terug.
Als afsluiting een foto van onze avondvulling: weblog maken en internetten.
Daarna hebben we het eindgesprek gehad met de social worker van Abba Adoptions, waarbij we extra informatie over de matching ontvingen. Je krijgt daarbij uitleg over hun werkwijze. Uitgangspunt is dat ieder mens een schepsel van God en is daarom van waarde is - hoe hij of zij verder ook is. En dat gezocht wordt naar Gods bedoeling met het leven van elk kind waarvoor zij bemiddelen. Zo gaan ze op zoek naar ouders voor het kind (en niet andersom). Het kind is de kwetsbaarste schakel. Daarnaast krijg je nog extra achtergrondinformatie en documenten . Dit zullen we t.z.t. met Mbuso delen - het gaat per slot van rekening om hem. Hier zullen we verder dus niet te veel over vertellen. Ook ontvingen we een Zuid-Afrikaanse bijbel.
Toch wel heel bijzonder om te horen hoe het zover gekomen is dat Mbuso onze zoon is geworden.
tussen de middag heerlijk gegeten bij Harrie's Pancakes
tafelmanieren volgen nog, hopelijk...
Verder hebben we niet veel bijzonders gedaan. Een mooie gelegenheid om nog wat indrukken weer te geven hoe het hier met ons gaat.
We merken dat het best een intensieve tijd is. Sowieso vanwege alle indrukken die je op doet. Maar ook vanwege de aanpassingen aan de nieuwe gezinssamenstelling. Voor Tumelo: hij moet wennen aan het feit dat hij niet meer de enige is, dat hij moet leren delen (dat valt niet altijd mee). Maar ook om terug te zijn in zijn geboorteland en de verwachtingen die hij daarbij had, en in hoeverre die ook kloppen met de werkelijkheid hier. Hij is erg moe van alle indrukken. Wat opvalt is dat Tumelo door en door Nederlands is (hij leeft deze weken nog volop in Sinterklaasstemming, zingt Sinterklaasliedjes en kijkt de herhaling van het Sinterklaasjournaal).
Voor Mbuso is het natuurlijk ook wennen: hij komt in een totaal nieuwe situatie terecht. Dat vraagt veel van hem. Overigens vinden wij dat hij het heel goed doet. Hij maakt makkelijk contact met andere mensen (hij groet iedereen en roept te pas en te onpas 'hello'), maar rent daarna meteen naar ons terug.
En voor onszelf: dat wij onze aandacht voor onze beide jongens goed verdelen. En we vallen opeens in het leven van een 2,5 jarig kind. Dat gebeurt van het ene op het andere moment; je bent er niet in gegroeid. Je moet hem ook nog leren kennen, in hoe hij op dingen reageert. Een klein voorbeeld: de eerste dagen kwam hij telkens naar ons toe met zijn wijsvinger opgeheven. Wij dachten dat hij er pijn aan had, en gaven er iedere keer kusje op; maar later ontdekten we dat het dan de bedoeling is dat jij met jouw wijsvinger dan de zijne aanraakt: bij wijze van groet.
Mbuso is dan al wel 2,5 jaar, maar loopt in zijn ontwikkeling achter, omdat hij te vroeg geboren is. Zo spreekt hij nog maar enkele (engelse) woorden en brabbelt hij veel. We zijn heel benieuwd hoe hij zich in de toekomst verder gaat ontwikkelen. Best spannend. Maar we zijn heel gelukkig met hem, hoe hij ook is!
Overigens was de overgang naar 2 kinderen lang niet zo groot als die van 0 naar 1. Mbuso hoorde er vanaf het allereerste begin meteen bij. Zo voelde het ook, onderdeel van ons gezin.
zie gaon oe-oe-oe-oerend hard
(speciaal voor oom Carl)
Als laatste nog een paar bijzonderheden: Tumelo is hier (na veel wikken en wegen) naar de kapper geweest. Er kwam een enorme bos haar af! Hij loopt er nu weer prachtig bij. Het knippen werd gedaan voor 20 rand (E 1,95) - en hij kreeg er nog een blikje Coca Cola bij!
Verder zal er morgen waarschijnlijk geen verslag komen: we vertrekken voor 2 dagen naar Pilansberg (een nationaal park), waar we op safari gaan. Het is erg onzeker of daar internet is. Hopelijk spotten we daar nog meer Afrikaans wild (jullie zien de foto's wel). Vrijdag aan het eind van de middag komen we weer terug.
Als afsluiting een foto van onze avondvulling: weblog maken en internetten.
dinsdag 13 december 2011
dierendag 2
Vandaag opnieuw een dierendag, maar nu in de dierentuin in Pretoria. Voordat we daar aankwamen moesten we ons erg haasten, want we hadden ons zomaar 1 uur vergist. Dus het ontbijt werd in 10 min. klaargemaakt en gegeten.
De rit voerde ons eerst nog langs de fotograaf. Daar werd een pasfoto gemaakt voor het paspoort van Mbuso. Morgenochtend gaan we naar de ambassade (hij wordt dan ook Nederlands staatsburger) en dan hebben we die foto nodig. En omdat Nederland nogal precies is wat pasfoto's betreft, moesten we naar een speciale fotograaf aan de andere kant van de stad. En Pretoria is een grote stad! Mbuso werkte gelukkig goed mee, na een paar shoots was het klaar. Nu maar hopen dat de ambassade ze ook goed vindt.
Daarna dus door naar de dierentuin. Een mooie, groots opgezette dierentuin, waar ze druk bezig waren om alles klaar te maken voor de komende zomervakantie. Het was er erg rustig, misschhien ook vanwege de temperatuur - het is vandaag opnieuw erg warm (je hoort ons niet klagen hoor).
Nieuw ten opzichte van 6 jaar geleden was het aquariumgedeelte. Zeker de moeite waard.
Om 14.00 uur werden we weer opgehaald. Thuis nog heerlijk gezwommen, boodschappen gedaan, schoolwerk gedaan en gespeeld.
Overigens zijn we gisteren opnieuw verhuisd. Ik weet het: we vervallen in herhaling. Nu wonen we in hetzelfde appartementencomplex, maar dan beneden. Bij ons vorige appartement moesten de jongens via een soort brandtrap naar beneden en dat was zeker voor Mbuso erg lastig. Hier beneden is het ideaal: de jongens kunnen zo in en uit lopen en het zwembad ligt 2 m. vanaf de achterdeur.
Last but not least: veel dank voor de vele mailtjes voor Tumelo! Hij is er erg blij mee (en begint helemaal te glimmen). Het zijn er te veel om allemaal te beantwoorden.
De rit voerde ons eerst nog langs de fotograaf. Daar werd een pasfoto gemaakt voor het paspoort van Mbuso. Morgenochtend gaan we naar de ambassade (hij wordt dan ook Nederlands staatsburger) en dan hebben we die foto nodig. En omdat Nederland nogal precies is wat pasfoto's betreft, moesten we naar een speciale fotograaf aan de andere kant van de stad. En Pretoria is een grote stad! Mbuso werkte gelukkig goed mee, na een paar shoots was het klaar. Nu maar hopen dat de ambassade ze ook goed vindt.
Daarna dus door naar de dierentuin. Een mooie, groots opgezette dierentuin, waar ze druk bezig waren om alles klaar te maken voor de komende zomervakantie. Het was er erg rustig, misschhien ook vanwege de temperatuur - het is vandaag opnieuw erg warm (je hoort ons niet klagen hoor).
Nieuw ten opzichte van 6 jaar geleden was het aquariumgedeelte. Zeker de moeite waard.
geconcentreerd
aandachtig
Dutch boy (vooruitlopend op morgen)
Overigens zijn we gisteren opnieuw verhuisd. Ik weet het: we vervallen in herhaling. Nu wonen we in hetzelfde appartementencomplex, maar dan beneden. Bij ons vorige appartement moesten de jongens via een soort brandtrap naar beneden en dat was zeker voor Mbuso erg lastig. Hier beneden is het ideaal: de jongens kunnen zo in en uit lopen en het zwembad ligt 2 m. vanaf de achterdeur.
Last but not least: veel dank voor de vele mailtjes voor Tumelo! Hij is er erg blij mee (en begint helemaal te glimmen). Het zijn er te veel om allemaal te beantwoorden.
maandag 12 december 2011
dierendag
Op deze zonovergoten en zeer warme dag bezoeken wij het Lion Park, ongeveer drie kwartier rijden ten zuidwesten van Pretoria. Het staat er vooral om bekend dat je hier jonge leeuwen kunt aaien, maar het heeft veel meer te bieden. Het is eigenlijk een minisafari.
We beginnen bij de jonge leeuwen. Je mag bij ze in hun leefruimte, zo'n 6 à 7 liggen er te luieren in de zon. Je mag ze ook aaien, wat we natuurlijk doen.
We beginnen bij de jonge leeuwen. Je mag bij ze in hun leefruimte, zo'n 6 à 7 liggen er te luieren in de zon. Je mag ze ook aaien, wat we natuurlijk doen.
Daarna gaan we door naar de giraffen en struisvogels. Deze kun je ook voeren en om de giraffen te kunnen voeren is een soort platform gebouwd. Mbuso werd heel enthousiast van de giraffen. Hij was er bijna niet vandaan te krijgen. Zou het zijn vanwege zijn giraf-knuffel?
Vervolgens komen we langs de hyena's, zien we nog meer leeuwen (grote) en gaan we op mini-safari door het leefgebied van de leeuwen. Na de lunch vervolgen we de safari en zien we impala's, gnoe's, springbokken, gemsbokken, zebra's en nog meer dieren die in deze omgeving voorkomen (op de savanne in zuidelijk Afrika). Tot slot nog een ronde langs de leeuwen, de wilde honden en de cheeta's. Indrukwekkend! Je kon er (bij sommigen) vlak langs rijden, wel met de nadrukkelijke waarschuwing: ramen en deuren gesloten houden. Het was kortgeleden nl. nog misgegaan: iemand had zijn hand uit het raam en een leeuw had er een hap van genomen.
Mbuso liet zich kennen als een groot dierenliefhebber. Dat wordt weer een abonnement op de dierentuin!
Na deze prachtige, maar vermoeien dag (ook vanwege de temperatuur) nog wat verkoeling gezocht in het zwembad. Mbuso werpt zich met net zoveel enthousiasme als Tumelo in het water. Je moet hem goed in de gaten houden, want het liefst duikt hij zo Tumelo achterna.
Abonneren op:
Posts (Atom)